De Prijzenkast – Van naaktstrandzand tot olifanten-trofee – juli 2025

(bron: Noordhollands Dagblad, zaterdag 19 juli 2025)

Whatever happens at Texel, stays at Texel. Het is een gevleugelde uitspraak die de leden van Volleybalvereniging Wognum graag ter harte nemen, wanneer ze hun jaarlijkse tripje richting het Waddeneiland maken. Toch worden er zo nu en dan wat verhalen via de veerboot meegesmokkeld naar het vasteland.

Ieder jaar op 31 januari, klokslag middernacht, zit Fabian Schreuder er klaar voor. Met de laptop voor zijn neus wacht hij tot het 1 februari is, want dan opent de inschrijving voor het Tevoko-buitentoernooi. Het toernooi is al sinds 1972 een begrip in volleyballand en laat jaarlijks tussen de 150 en 160 volleybalploegen de oversteek maken naar Texel. Er worden gelegenheidsteams op de been gebracht. Zelf doet Schreuder mee onder de naam Nag ientje toe; een ludieke naam die aangeeft dat het allemaal niet te serieus is. Wordt er dan helemaal niet gepresteerd op Texel? Natuurlijk wel, al kwam de zege van vorig jaar geheel onverwacht. Ieder team kan het toernooi winnen in zijn eigen klasse en er is een algehele winnaar. “Dat is het team met het beste set gemiddelde”, vertelt Schreuder. “We zijn een stuk of zeven keer de beste geweest in onze klasse, maar algeheel winnaar zijn we helaas nooit geworden.”

In 2023 eindigde de ploeg van Schreuder nog als allerlaatste van alle teams die meededen. Die laatste plek in het algeheel klassement werd vorig jaar weggepoetst met de eindwinst in de eigen groep. “Dat kwam echt uit het niets. Misschien lag het aan de tegenstander, of hadden we die avond ervoor iets minder gedronken”, lacht Schreuder hardop. Na een sterke zaterdag, de wedstrijden worden verdeeld over het hele weekend, kwam op zondag het besef dat er wat te halen viel. “Het kon nog alle kanten op en er was nog wel wat twijfel in de loop van de dag. Hadden we wel goed gerekend? Maar het bleek allemaal te kloppen en opeens hadden we gewonnen. Dat hebben we even goed gevierd.”

Dat vieren van de prijs werd vorig jaar uiteraard ook gedaan met de mannen van Smashing’72, een vereniging uit Diemen; een team waarmee in al die jaren een innige vriendschap is opgebouwd, maar die vriendschap had zomaar over kunnen zijn. In Wognum werd namelijk van 1972 tot 2003 het Jumbo-toernooi gehouden. De spellenfabrikant had jarenlang een fabriek in Wognum en sponsorde het toernooi met onder meer bijzondere olifant-trofeeën. De laatste trofee was echter jarenlang spoorloos. “Niemand bij ons wist waar die trofee was. Toen een paar jaar geleden de kantine in Diemen werd gerenoveerd, kwam de trofee tevoorschijn. Gelukkig was er een iemand die wij ook altijd op Texel zien, die meer wist.”
Tijdens het vijftigjarig jubileum van de club in 2018 keerde de trofee terug in Wognum. “Jullie krijgen na twintig jaar jullie kindje terug, werd er gezegd toen onze voorzitter de olifant weer in zijn armen sloot.”

Richard Vermeer